Jest to zbeletryzowany dokument przemytniczo-przestepczych srodowisk polsko-sowiekiego pogranicza z lat dwudziestych. Dla narratora i glownego bohatera tej ksiazki najwazniejszymi wartosciami sa wolnosc, kolezenstwo, solidarnosc i lojalnosc wobec przyjaciol. Dobrze sie czuje na pograniczu, za to w miescie wszedzie odczuwa falsz i oblude. Najlepiej mu pod golym niebem, w srodku lasu, wsrod swoich najwierniejszych kompanow, z ktorymi razem przemyca towar przez granice. Wladzio to przestepca, bandyta, przemytnik. Jest bezwgledny i amoralny, ale gotow do poswiecen i oddania dla najblizszych mu osob. Jest postacia, ktora mimo wszystko wzbudza sympatie.
Nie sadzilam, ze ksiazka mi sie spodoba. Siegnelam po nia w sumie tylko dlatego, ze akurat byla pod reka. I podobnie jak kilka poprzednich tytulow, ta ksiazka trafila do mnie rowniez przez rece kolegi. Pewnie sama nigdy bym na nia nie zwrocila uwagi, dlatego dobrze jest czasami cos od kogos pozyczyc lub zajrzec do biblioteki na zupelnie inny gatunek literacki.
Ja mam dosc stare wydanie ksiazki z 1994 roku wydawnictwa Swiat Ksiazki. Tekst oparto na wydaniu Polskiej Fundacji Kulturalnej z 1969.
Moze dodam jeszcze, ze Kochanej Wielkiej Niedzwiedzicy powstal w wiezieniu, gdzie Piasecki odsiedzial 11 z 15 lat.
Mocno wciagnela mnie ta historia i bardzo podoba mi sie styl pisania pana Sergiusza Piaseckiego. Najciekawsze jest to, ze nic nie wskazywalo na to, ze ma jakikolwiek talent pisarski, a tym bardziej, ze bedzie tak popularny, ze jego ksiazki beda tlumaczone na wiele jezykow. Sergiusz Piasecki urodzil sie w 1901 roku. Wiecej mozecie o niej poczytac w ponizszej notce biograficznej, jesli jestescie ciekawi.
Kobieca literatura to nie jest :)
OdpowiedzUsuń