Wniosek o paszport dla Nadii

Wczoraj wybralismy sie do Manchester, aby zlozyc wniosek o paszport dla Nadii. Nadula do tej pory miala tylko dowod osobisty, ktory w 2015 stracil waznosc i nie moglam z nia latac do Polski. W koncu udalo sie trafic na wolny termin w konsulacie. Caly czas bylam zestresowana, czy przyjma wniosek, bo kazdy swoja straszna historia musial sie podzielic i zasiac ziarenko niepewnosci.

 Jedna kolezanka powiedziala K. nawet, ze dokumenty rodzicow to musza byc wazne jeszcze co najmniej rok, a Krzyska paszport traci waznosc w lutym, a moj dowod w czerwcu 2018. Ale akurat ta sensacja jakos budzila moje powatpiewanie. Przejrzalam internet, strone konsulatu i nigdzie nie spotkalam takiej informacji. 

Zastanawialam sie rowniez, czy opalata nie bedzie wieksza, bo nie mialam zaswiadczenia ze szkoly, ze Nadia sie uczy. Na szczescie zaplacilismy tylko te £28 za paszport 5-letni dla dzieci od 0 do 13 lat. Wniosek tez byl dobrze wypelniony, ale trzeba pamietac, ze wypelnia sie go na miejscu.

Martwilam sie tez o jakosc zdjec, bo mi sie jakies takie niewyrazne wydawaly. Robilismy je u fotografa, w zakladzie, wiec powinnam byc pewna, ze beda dobre - w koncu sie na tym znaja. No, ale ja jak to ja :P 

Dotarlismy na miejscu troche spoznieni, bo mielismy problem z parkingiem, a pozniej obeszlismy caly budynek do okola - zamiast kierowac sie od frontu, to my od tylu ;) A tam w zaglebieniu spali bezdomni w spiworach i chyba pierwszy raz w zyciu cos takiego widzialam :( 

Jeszcze marudzilam, ze co to za konsulat, ze zadnej flagi Polski nawet nie ma ;P A tam wszystko bylo i flaga i napisy i godlo ;P Wchodzi sie do srodka do malego przedsionka. Stoi dwoch ochroniarzy - calkiem spoko, chociaz jeden pocisnal Agnieszce ( kolezanka, ktora nas zawiozla ), ze nie wejdzie, bo nie jest umowiona ;P Musielismy polozyc rzeczy na tasmie do przeswietlenia, pokazac papier, ze mamy wizyte i przejsc jeszcze przez bramke. Potem dostalismy info, ze mamy wypelnic wniosek i pobrac numerek z maszynki. Ja oczywiscie zapomialam o swoich rzeczach, pan wola : halo, a moze pani swoje rzeczy wezmie :D No i juz beka sie rozkrecila ;P Mowi, ze nie ja pierwsza zapominam o torebce ;P 

Na miejscu wypelnilismy wniosek ( znaczy ja, bo ja jestem od papierologii w domu, chociaz zazwyczaj wszystko na Boba wypisuje :P ), podpisalismy sie, gdzie trzeba, Krzysiek wzial numerek i czekalismy. Dobrze, ze tam bylo takie pomieszczenie dla dzieci, gdzie Milosz mogl sie pobawic, poraczkowac i tak dalej. Troche ludzi bylo przed nami, jakies 10-15 wnioskow. Ale calosc ogarnelismy w 1,5 h, wiec i tak szybko. Trafilismy na bardzo milego urzednika. Nie bylo problemu, zeby Nadia poszla do toalety, czy zebym odeszla z Miloszem jak marudzil. Aktu urodzenia Nadii nie potrzebowal, bo miala juz pesel. Tylko chcial jej stary dowod osobisty skserowac, wiec dobrze, ze go zawsze mam przy sobie. Na koniec dalismy jeszcze wniosek o wysylke paszportu. Trzeba miec specjalna koperte ze znaczkami juz naklejonymi. Tez mowili, ze moga nam nie przyjac, bo za blisko mieszkamy. To jest 60 km, godzina drogi, ale my nie mamy auta, K. bedzie dopiero prawko robil, wiec dla nas to jest problem, moze niewielki, ale jednak jest. 

A pogode mielismy paskudna na poczatku. Az siwo bylo na drodze, widokow nagrac nie moglam, a naprawde jest na co popatrzec - okolica jest przepiekna. Lalo i lalo, ale po wyjsciu z konsulatu, zrobilo sie slonecznie i calkiem cieplo miedzy wysokimi budynkami.

Wstapilismy jeszcze do kawiarni NERO, bo kawke na droge. A juz przed domem zajechalismy do McDonaldsa po wrapy :-) 

Milko w strone do M. od razu usnal, wiec byl grzeczniutki. W drodze powrotnej musialam go karmic cyckiem, bo nie chcial z butelki, a jak mu sie chce spac, to tylko cycus pomoga :/ 

Paszport do odbioru bedzie dopiero w drugiej polowie pazdziernika, ale Krzysiek i tak dopiero wtedy wybiera sie z Nadia do Polski, bo ona bedzie miala wolne w szkole. 

Zostalo nam tylko wyrobienie dokumentu dla Milosza i bedziemy mogli w koncu wspolnie wybrac poleciec na wakacje.