Bardzo lubie ksiazki, ktore dotycza Bliskiego Wschodu. Interesuje mnie zycie tamtejszych kobiet. Jest to dla mnie egzotyczny swiat, w ktorym nie chcialabym zyc, ale z checia siegam po ksiazki, ktore o nim mowia.
Taka wlasnie lektura jest Dzien Miodu.
Jest to ksiazka, ktora juz od poczatku wssysa. Mowi o Islamie, Bliskim Wschodzie, jedzeniu, kulturze, obyczajach, troche o Nowym Yorku po zamachu na WTC.
Annia jest polsko-grecko-szkocko-irlandza Amerykanka. Natomiast jej ukochany to Muzulmanin pochodzenia libanskiego. W 2003 roku w Bagdadzie spedzila swoj miesiac miodowy. Mohammed tak jak Annia jest dziennikarzem wojennym.
Dzieki opisom Annie poznajemy Bliski Wschod od kuchni i to doslownie. Jest tu mnostwo przepysznie brzmiacych potraw, przez ktore mozna dostac slinotoku ( i wcale nie zartuje ). Dla Annie w tej ksiazce najwazniejsze jest jedzenie i to jak bardzo wspolne spozywanie smacznych, dopieszczonych posilkow pomoga przetrwac wojne. Poznajemy zycie ludzi na Bliskim Wschodzie, wspolczujemy im, bo wojna tam nie ma konca, a jednoczesnie podziwiamy, ze staraja sie zyc zwyczajnie. Chodza na zakupy do warzywniaka, wybieraja najlepsze pomidory, stoja w kolejce po chleb, czy wychodza wieczorami do restauracji.
 |
| Juz wiem, czemu sie tak zawsze gapia :p |
Warto przeczytac ta ksiazke, by spojrzec na Muzulmanow w inny sposob niz zwykle patrzymy. Nie na tych zlych, bojownikow w imie Allaha zabijajacych niewinnych ludzi, ale na tych, ktorzy chca zyc normalnie, dla ktorych rozlew krwi wcale nie jest najwazniejszy. Zwyklych wlascicieli sklepow, restauracji, zwyklych nauczycieli, zwyklych studentow ... zwyklych ludzi, ktorzy tak jak kazdy z nas ma prawo do godnego zycia.
A tak juz na marginesie to tesciowa Annie by mnie wykonczyla :D Tak upierdliwej kobiety bym nie zniosla :D
Na koncu ksiazki znajduja sie przepisy na wszystkie potrawy, o ktorych byla mowa.
ciekawie sie zapowiada ta ksiazka ,musze ja przeczytac:)
OdpowiedzUsuń